Gülhane parkının laleleri arasından denize doğru ilerledim. Vapur sesleri duyulmaya başladığında her zaman en ileriye bakan görüntüsüyle Atatürk heykeline ulaşmıştım. Sarayburnu ‘ndaki bu heykel Cumhuriyet Türkiyesi‘nin ilk anıt heykeliydi. Avustralyalı heykeltraş Heinrich Krippel tarafından yapılan heykel, 3 Ekim 1926 yılında açılmıştı. Böylesi tarihi değere sahip anıtın daha özenli korunması gerektiği açıktı. Çirkin plakalar konmasa, boğazın görüntüsü anıtın ayakları altından çok güzel görünebilirdi. Birçok kimsenin olmadığı gibi yanımdan süratle geçen araçlarında bu heykelden haberi yoktu. Bulunduğu nokta aynı zamanda Atatürk’ün kurtuluş savaşını başlatmak için Samsun’a çıktığı noktaydı.
Heinrich Krippel’in diğer eserleri; Konya Atatürk Anıtı (29 Ekim 1926), Ankara Zafer Anıtı (24 Kasım 1927), Onur Anıtı (15 Ocak 1931), Büyük Utku Anıtı (24 Mart 1936), Oturan Atatürk Anıtı (1938) (Vikipedia – Heinrich Krippel)
Sarayburnu’ndan İstanbul’u İzlemek
Hemen yakınındaki Sarayburnu çay bahçesi Istanbul’un en nadide noktasına kurulmuş. Sol tarafımda Sepetçiler kasrı, karşımda Galata kulesi, sağımdaysa Boğaz koprüsü salınıyor. Dolmabahçe her zamanki zarifliğiyle vapurları selamlıyor. Kız kulesini soracak olsak, yine Galata’ya kırıtıyor. Şehrin en değerlileri bu noktada, her sabah birbiriyle bakışıyor. Deniz, mavi. Güneş tepede, saat öğlen iki. Vapurların köpükleri denize can verirken tepemde ucuşan martılar çığlık atıyor. Ayaklarımın dibinde kedi, güneşin tadını çıkartıyor. Istanbul’un en nadide noktasında çayımı vapurların sesleriyle yudumluyorum. Bir cay daha sonra bir tane daha. Istanbul çayla daha güzel, bunu anlıyorum.
Fotoğraflar: Tuğçe Tüzün – Yiğit Ali Tüzün